Het Taoïsme stelt de 'spontane, vloeiende handeling' tegenover de 'bewuste inspanning', waarmee het allemaal mis begon te gaan en de oorspronkelijke harmonie na enkele generaties geleidelijk geheel verdwenen was. Harmonie wordt bereikt door yin (donker) en yang (licht) met elkaar in evenwicht te brengen.
Yin en yang zijn twee polen van dezelfde energie, in het Taoïsme Chi genaamd. Yin en yang zijn geen harmonische 'krachten' maar elkaars tegenpolen die met elkaar in conflict zijn, verwikkelt in een strijd die geen van beide kunnen winnen.
Op het moment dat één van beide namelijk overheerst, gaat die over in diens tegenpool. Vandaar dat Yin en Yang om elkaar heen gekruld afgebeeld worden met een stip van het tegendeel in het midden; hoewel tegenpolen houden beide elkaar in en roepen elkaar op zoals dag en nacht. Het Yin-Yang symbool kent men in het Taoïsme als het T'ai Chi symbool.

Yin en Yang zijn de Twee die voortgekomen zijn uit de Een, waar Lao-Tzu het in het begin over had.
Met 'De Twee schenken 't leven aan de Drie' word de triade Hemel, Aarde en Mensheid bedoeld.
Chi is de levensenergie waar vanuit alles dat bestaat leeft en voortgekomen is. Alles heeft haar eigen Chi: de aarde, de planten, dieren, mensen, kortom de tienduizend dingen (= alles wat er is).
Tezamen vormen zij een organische verzameling van patronen (of energiën, velden) die in harmonie of disharmonie kunnen zijn. Een samenleving of een individu kan disharmonisch zijn, wat respectievelijk tot conflict en ziekte kan leiden.

De Taoïstische concepten van Chi en yin en yang vertonen interessante overeenkomsten met de modern wetenschappelijke theorie van de 'morfogenetische velden' van Rupert Sheldrake, met bovendien allerlei praktische toepassingen.
Zo'n praktische toepassing vanuit het Taoïsme is de preventieve geneeswijze en bewegingsleer T'ai Chi Ch'uan; een serie van zo'n 65 houdingen die in slow motion en gelijkmatig en ritmisch in elkaar overvloeiend uitgevoerd worden.
In deze serie bewegingen komen alle spiergroepen aan bod en is er een harmonisch evenwicht tussen yin en yang; spannen en ontspannen, bewegingen naar links en rechts, boven en beneden, enz..

Een bekendere praktische toepassing is de acupressuur en acupunctuur, waarbij punten gestimuleerd worden op het meridianen stelsel; een energie-systeem vergelijkbaar met het zenuwstelsel.
Zoals het zenuwstelsel functioneerd met electrische energieën functioneerd het meridianen stelsel met Chi.
Hoewel deze Chi zelf door moderne apparatuur niet geregistreerd kan worden, evenmin als het stelsel van meridianen, zijn de acupunctuur punten registreerbaar met een eenvoudig huidweerstandsmetertje.
Met een eenvoudig voltage metertje kan je de zwakke passerende electrische stroompjes die het lichaam zelf produceerd meten.
De electrische weerstand van de huid neemt toe wanneer je meer transpireert. Wanneer men de huid systematisch gaat doormeten kom je allerlei punten tegen waarvan de electrische weerstand hoger is dan de huid er vlak omheen en die reeds in kaart zijn gebracht als zijnde acupunctuur punten.
Op deze punten heeft men vreemd genoeg niet meer zenuwen, kliertjes, haren, sproeten, of wat dan ook kunnen vinden dan in de huid er vlak omheen, dat deze verhoogde electrische weerstand zou kunnen verklaren...
Doch het ontbreken van bewijs dat het iets anders is, is geen we­ten­schap­pe­lijk bewijs dat deze punten het resultaat zijn van de Chi die zich in een meridianen stelsel manifesteerd, doch vormt eerder een sterke suggestie voor nader onderzoek in deze richting.

Deze voorbeelden illustreren dat het Taoïsme gebaseerd is op scherpe, nuchtere waarnemingen van de natuur, de mens en de samenleving met praktische toepassingen zoals o.a. de acupunctuur en de bewegingsleer T'ai Chi Ch'uan.